Eergisteren kregen wij het goede nieuws dat Billy vrij is van dit gen! Goed nieuws voor de toekomst![/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_single_image image=”1257″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/4″][vc_icon icon_fontawesome=”fa fa-info-circle” color=”juicy_pink”][/vc_column][vc_column width=”3/4″][vc_column_text css=”.vc_custom_1542371815775{border-top-width: 2px !important;border-right-width: 2px !important;border-bottom-width: 2px !important;border-left-width: 2px !important;padding-top: 5px !important;padding-right: 5px !important;padding-bottom: 5px !important;padding-left: 5px !important;border-left-color: #6d6d6d !important;border-right-color: #6d6d6d !important;border-top-color: #6d6d6d !important;border-bottom-color: #6d6d6d !important;}”]Cystine is een van de twintig aminozuren die in eiwitten voorkomen en zijn dus een onderdeel van de eiwitten die honden eten. Dit aminozuur komt dus vrij bij de vertering en komt in lage concentraties in het bloed voor. Door de nier wordt het bloed gefilterd en komt de cystine in de urine. Uit deze voor-urine wordt vervolgens het cystine geresorbeerd door de nier en zal er maar weinig cystine in de urine worden uitgescheiden. Echter bij honden bij een genetisch defect zal het cystine niet meer geresorbeerd worden door de nier en wordt er een overmaat aan cystine uitgescheiden in de urine. Hier ontstaat vervolgens een steen.
De rassen waarbij dit steen frequent voorkomt zijn o.a. de Engelse Bulldog, Basset Hound, New Foundlander en de Mastiff.
Indien de hond cystinestenen heeft is operatief verwijderen van de stenen de enige optie. Ter preventie van de stenen kan men niet meer doen dan proberen het cystine in het bloed zo laag mogelijk te houden, de zuurgraad van de urine zo optimaal mogelijk te houden (ph >7,2) en de hond zo veel mogelijk laten drinken. De laatste twee maatregelen zorgen ervoor dat de cystinemoleculen niet snel met elkaar gaan samenklonteren. Het frustrerende voor de hond, baas en dierenarts is dat je nooit 100% zeker er van kunt zijn dat de stenen weer terugkomen.
Type III cystinurie was voorheen bekend als Cystinurie non-type I. Het wordt gevonden in Mastiffs en aanverwante rassen. Deze ziekte is iets gecompliceerder dan de andere typen. Het lijkt alleen te worden uitgedrukt in intacte volwassen reuen. Type III cystinurie blijkt testosteronafhankelijk te zijn: alleen volwassen reuen kunnen lijder zijn.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]